Podsumowanie udziału w projekcie Program Nauki Zachowania

Podsumowanie kolejnej edycji Programu Nauki Zachowania w Szkole Podstawowej we Wrześciu 25 marca 2021r. Tym razem dwoje uczniów brało udział w programie.

Chłopiec pierwszy sam poprosił o możliwość ponownego uczestniczenia w tym projekcie, motywując swoją prośbę tym, że pomaga mu to w pracy nad sobą, otrzymywane punkty i informacja zwrotna od nauczyciela ułatwia mu dostrzeganie swoich nieodpowiednich zachowań.

Głównym celem było wyeliminowanie agresji z zachowań chłopca oraz maksymalne ograniczenie jego niepożądanych aktywności podczas zajęć lekcyjnych.

Chłopiec, pomimo trudnej i skomplikowanej sytuacji rodzinnej, wykazał się ogromną dojrzałością i chęcią współpracy z nauczycielami. Bardzo starał się zmienić swoje zachowanie, w dużym stopniu poprawił je.

Nie zdarzają się już agresywne zachowania w stosunku do innych dzieci. Uczeń nauczył się panować nad sobą. Nie reagował na zaczepki innych, nauczył się w inny, ogólnie akceptowany sposób odreagować złość, czy niezadowolenie. Uczestnictwo w programie dodało mu więcej pewności i wiary w siebie, chłopiec nie używał agresji fizycznej, ani słownej. Napotykając na trudne sytuacje, z którymi nie potrafił sobie poradzić sam, zwracał się o pomoc do nauczyciela, a co najważniejsze, stosował się do udzielonych mu porad i wskazówek. Przestał chodzić po sali lekcyjnej, starał się dbać o porządek na ławce, chociaż nie zawsze mu się to udawało, przynosił podręczniki i potrzebne przybory.

Bardzo pozytywnym przejawem udziału chłopca w programie było to, że chłopiec sam zauważał, kiedy zachował się niewłaściwie i od razu na to reagował. Samodzielnie wyłapywał swoje potknięcia i określał, co postara się z tym zrobić i jak poprawić. Wiedział, czego się od niego oczekuje i starał się postępować i zachowywać w konstruktywny sposób.

Efektem udziału w programie Nauki Zachowania była nie tylko zmiana zachowania ucznia, ale również jego uaktywnienie w pracy na zajęciach lekcyjnych, podniesienie wyników nauczania, systematyczna praca i odrabianie zadań domowych, co nie było wcześniej jego mocną stroną. Uczeń podczas pracy na lekcji czekał na swoją kolej, bardzo starał się nie odzywać nieproszony, w dużej mierze ograniczył rozmowy z kolegą z ławki.

Pozytywnym efektem udziału chłopca w tym programie było także większe zainteresowanie rodziców sprawami i trudnościami syna. Rodzice systematycznie wpisywali na karcie swoją informację – komentarz do osiągnięć dziecka danego dnia. Starali się, aby ta informacja zwrotna motywowała chłopca do dalszej pracy i żeby dodawała mu „skrzydeł”.

Uczeń drugi od 2 lutego 2021 r. po raz pierwszy wziął udział w PNZ. Do uczestnictwa w programie został zaproszony po analizie zachowań podczas zajęć lekcyjnych. Dziecko chętnie przystąpiło i realizowało cele dzienne PNZ. Systematycznie, wychowawca klasy i nauczyciele uczący, rozmawiali z dzieckiem na temat jego zachowania, nad czym jeszcze musi popracować i jak ma to zrobić, żeby poprawić swoje zachowanie. Starania ucznia, wkładany wysiłek i chęć poprawy zachowania były widoczne na każdej lekcji. Uczeń cieszył się z otrzymanej maksymalnej oceny punktowej. Pozytywny skutek odniosły też rozmowy z opiekunką, która każdego dnia czytała i podpisywała Raport Postępów Dziennych, następnie rozmawiała z dzieckiem, motywując go do poprawy zachowania. Do pozytywnych aspektów należy zaliczyć działania klasy .Rówieśnicy chętnie pomagali i wspierali kolegę w realizacji Programu Nauki Zachowania. Nastąpiła niewielka poprawa w zachowaniu ucznia, zwraca już częściej uwagę na to co robi i co może jeszcze poprawić. Uczeń wyraził chęć kontynuowania Programu Nauki Zachowania w formie zdalnej.

Na Radzie Pedagogicznej została posumowana edycja Programu Nauki Zachowania i podjęta decyzja aby zakwalifikować kolejnych uczniów do uczestnictwa w programie w formie zdalnej.

• Progran Nauki Zachowania 1
• Progran Nauki Zachowania 2
• Progran Nauki Zachowania 3

Podsumowanie II edycji Programu Nauki Zachowania

W dniu 10 stycznia na posiedzeniu Rady Pedagogicznej podsumowaliśmy drugą edycję Programu Nauki Zachowania.

Podsumowanie

Uczeń chętnie uczestniczył w programie. Codziennie otrzymywał od wychowawcy raport postępów dziennych. Raport ten po każdej zakończonej lekcji uzupełniali nauczyciele uczący. Wyniki dzienne były bardzo zmienne. Uczeń potrafił otrzymać 80% wyniku dziennego, ale i w słabsze dni 20%. Zaangażowanie chłopca w program było więc bardzo różne, zmienne. W pierwszym okresie wykazywał większą aktywność, systematyczność w kontrolowaniu RPDz, pod koniec natomiast często zapominał o przekazaniu nauczycielom uczącym raportu, co skutkowało jego niskim wynikiem.

Po zakończeniu programu wychowawca, jako nauczyciel prowadzący odbył rozmowę z uczniem oraz rodzicami. W trakcie rozmowy z uczniem chłopiec stwierdził, że udział w programie mu pomógł. Zaczął się bardziej przykładać do nauki, zapisywać prace domowe i systematycznie je odrabiać, bardziej uważać na zajęciach lekcyjnych. Program zmotywował go do pracy nad sobą. Również rodzic był bardzo zadowolony z udziału syna w programie. Codziennie pod RPD z zapisywał właściwy, motywujący komentarz.  Były to zarówno pochwały, jak i słowa zachęcające, motywujące syna do pracy. Po zakończeniu programu, który ocenił bardzo dobrze. Stwierdził, że program pozwala dostrzec problemy często niewidoczne w ocenach cząstkowych dziecka. Dużym plusem programu jest wg ojca systematyka, opinia każdego dnia. Ojciec stwierdził, że zauważył poprawę w zachowaniu syna. Chłopiec starał się w opinii ojca wypaść dobrze w programie. Tato zna problemy szkolne syna, uczestniczy w ich rozwiązywaniu. Jako wychowawca mam z nim bardzo dobry kontakt, co potwierdza także Program Nauki Zachowania, w którym wraz z synem brał aktywny udział.

Podsumowanie II

Uczennica stwierdziła, że dzięki  uczestnictwu w Programie Nauki Zachowania poprawiło się jej zachowanie, zauważyli to też jej koledzy i koleżanki w klasie. Dziewczynka wywiązywała się z przydzielonych zadań. Zbieranie punktów było dla niej wielką mobilizacją. Z wielkim entuzjazmem pokazywała kartkę gdzie miała maksymalną liczbę punktów. Często informowała mnie na przerwach o swoich postępach. Uczennica była z siebie niezadowolona kiedy zdobywała mniej punktów, zawsze powtarzała, że będzie się jeszcze bardziej starać. Mama dziewczynki zauważyła, że zaczęło jej bardziej zależeć na ocenach i zachowaniu.

Realizując II edycję Programu Nauki Zachowania osiągaliśmy sukcesy, wspólnie rozwiązywaliśmy trudności. Przypominamy, iż celem Programu Nauki Zachowania jest zmniejszenie prawdopodobieństwa rozwijania się i pogłębiania zachowań ryzykownych u uczniów poprzez wzmacnianie ich poczucia własnej wartości, uczenie umiejętności pozwalających na rozwijanie zachowań konstruktywnych.

Od 16 marca kolejni uczniowie przystąpią do Programu Nauki Zachowania. Wierzymy, iż współpraca między nauczycielami, uczniami i rodzicami będzie owocna i uczniowie odniosą wymierne sukcesy.

Podsumowanie I edycji Programu Nauki Zachowania

W dniu 14 listopada na posiedzeniu Rady Pedagogicznej podsumowaliśmy pierwszą edycję Programu Nauki Zachowania. Programem objętych było 3 dzieci.

Z satysfakcją stwierdzamy (nauczyciele ze szkoły we Wrześciu) iż realizacja programu przyniosła zaskakująco pozytywne efekty. Oczywiście pojawiły się też trudności, które wspólnie rozwiązywaliśmy.

Uczestnicy programu mówią:

Uczeń 1: „Program pomógł mi w pracy nad systematycznością, poczułem się ważny, zauważony, program motywował mnie do pracy.”

Uczeń 2: „Jestem dumny, że w tym czasie raz tylko zapomniałem odrobić pracy domowej. Zbieranie punktów pomogło mi pamiętać o tym jak mam się zachować, jak być grzeczniejszym i bardzo mi się to podobało.”

Uczeń 3: „Czułam się wyróżniona, że mogę chodzić z kartą do nauczycieli i rozmawiać z nimi po zajęciach. Odrabiam prace domowe, zgłaszam się i bardziej uważam.”

Rodzic 1: „Jestem bardzo zadowolona z uczestnictwa w programie i sama będę w dalszym ciągu go realizować.”

Rodzic 2: „Poprawiło się zachowanie mojego dziecka. Stało się ono bardziej odpowiedzialne, pamięta o odrabianiu prac domowych.”

Nauczyciel 1: „Zmienił się na lepsze jego stosunek do obowiązków szkolnych, na lekcjach stara się być skoncentrowany, jest bardziej aktywny. Wzrosło u ucznia poczucie własnej wartości, z większym zaangażowaniem uczestniczy w życiu klasy.”

Nauczyciel 2: „Mnie udział w tym programie pozwolił na lepsze porozumienie z uczniem (codzienne rozmowy po lekcjach), zatrzymanie się i pochylenie nad dzieckiem i jego problemem zwiększyło cierpliwość i zrozumienie dla niego.”

Od 25 listopada kolejni uczniowie przystąpią do Programu Nauki Zachowania. Cieszymy się bardzo z sukcesów uczniów i wierzymy, że kolejne osoby zmienią swoje zachowanie, oczywiście pozytywnie.

Program Nauki Zachowania jest programem z poziomu profilaktyki selektywnej rekomendowanym w systemie rekomendacji prowadzonym przez Ośrodek Rozwoju Edukacji, Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych i Krajowe Biuro ds. Przeciwdziałania Narkomanii. Program Nauki zachowania jest prowadzony przez Niepubliczny Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli „Spohia”- Starachowice.